ကုလသမဂၢႏွင့္ အာဆီယံတို႔က ႏႈတ္ဆိတ္မေနသင့္

ဧရာဝတီ | ႏိုဝင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၀၈

အျပစ္မဲ့ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားေၾကာင့္ တႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ဂုဏ္သိကၡာ က်သည္အထိ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ ခံခဲ့ရသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပေနၾကသည့္ သံဃာမ်ားကို ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ ၿဖိဳခြင္းေခ်မႈန္းစဥ္က အလြန္ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ခဲ့ရၿပီးၿပီ။ ္တဖန္ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ဖ်က္ဆီး ခံရစဥ္ကလည္း သိန္းႏွင့္ခ်ီေသာ ဒုကၡသည္ျပည္သူမ်ားကို ႏိုင္ငံရပ္ျခားအကူအညီမ်ား မရႏိုင္ေအာင္ ရက္သတၱပတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျငင္းပယ္ပိတ္ဆို႔ထားသျဖင့္ လူ႔အသက္မ်ားကို အၾကင္နာတရားမဲ့စြာ အေရးမစိုက္ေၾကာင္း တနည္းတဖံု ျပသခဲ့ျပန္သည္။

ဤသို႔ ေဒါသျဖစ္ဖြယ္ေစာ္ကားမႈမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးမ်ားကို အေလးမထား ခ်ဳိးေဖာက္ေနသည့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ ေနာက္ဆံုးလုပ္ရပ္မ်ားက ထူးမျခားနား အေသးအဖြဲကိစၥမ်ားဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိန္း သိမ္းခံထားရသူ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ လႈပ္ရွားသူမ်ားအား အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းရွိ ႐ုပ္ေသးတရား႐ံုးမ်ားက ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းအေပၚ ႏိုင္ငံတကာအေနႏွင့္ ယခင္ကာလမ်ားထက္ တုန္႔ျပန္ခ်က္ ပိုမို ျပင္းထန္ တင္းမာ သင့္သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့သည့္ အပတ္ကစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သတၱိခဲမ်ားႏွင့္ အစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဆံုးဟု ဆိုႏိုင္သည့္ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အား တရား႐ံုးမ်ားက မတန္တဆျပစ္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ေနသည့္သတင္းမ်ားကို စိတ္ဓာတ္ က်ဆင္းဖြယ္ ဆက္တိုက္ ၾကားခဲ့ရသည္။ တခ်ဳိ႕ကို ၆၅ ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့၏။ ဆိုလိုသည္မွာ စစ္အစိုးရသည္ ကမၻာက ေျပာသမွ်ကို နားမ၀င္၊ အေရးမစိုက္ဘဲ ဆက္လုပ္ေနေသးသည္ဟု ျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ နာဂစ္ မုန္တိုင္း ကာလမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝန္းက ေျပာဆိုေ၀ဖန္ခဲ့သမွ် သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ျပသေနသည့္ႏွယ္။

ဤသို႔ျဖစ္ရသည္မွာလည္း အံ့ၾသဖြယ္ မရွိေပ။ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီအတြင္း ၎တို႔ကို အမာခံ ေထာက္ခံေပး ေနသည့္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေက်ာလံုေနသေရြ႕ ႏိုင္ငံတကာမွ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္လာမႈမွန္သမွ်ကို ေကာင္းေကာင္း ေက်ာ္လႊား သြားႏိုင္ေၾကာင္း စစ္အစိုးရက သိထားၿပီး ျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို ရံဖန္ရံခါ ႀကံဳရတတ္သည့္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာ အေသးအဖြဲ ကိစၥကေလးမ်ားအျဖစ္သာ သေဘာထားေနၾကသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ ကိစၥမ်ားသည္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား တာ၀န္သိမႈ ရွိလာေစေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ႏိုင္ငံတကာ၏ ဂုဏ္သိကၡာကိုပါ ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္။ ကုလသမဂၢကေရာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏိုင္ငံမ်ား အသင္း (အာဆီယံ) ကပါ နာဂစ္မုန္တိုင္းအၿပီး ကယ္ဆယ္ေရး ကိစၥမ်ားတြင္ စစ္အစိုးရကို ေလးနက္သည့္ မိတ္ဖက္ လုပ္ငန္းမ်ား ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ေနသူဟု ပံုေဖာ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ပို၍ အေရးႀကီးလွပါသည္။

နာဂစ္မုန္တိုင္းက ဖ်က္ဆီး၍ လူအမ်ားအျပား ေသေၾကကာ ပစၥည္းဥစၥာ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးၾကရခ်ိန္တြင္မွ စစ္အစိုးရက ကာလ ၾကာရွည္ ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံတကာက တရား၀င္အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ကံေကာင္းေထာက္မစြာ အလြယ္ရလာျခင္းက လည္း အေတာ္ မေလ်ာ္ကန္လွေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ သဘာ၀ကပ္ေဘးအၿပီး ယခင္က ပိတ္ဆို႔ထားခဲ့သည္မ်ားကို ဖြင့္ေပး႐ံု ဖြင့္ေပးလိုက္သည့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားအား ကမၻာ့ဇာတ္ခံုေပၚတြင္ ခ်က္ခ်င္း အေရးပါတာ၀န္သိေသာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားအျဖစ္ ပြဲထုတ္လာျခင္းကလည္း လြဲေခ်ာ္ေနျပန္သည္။

ထိုထက္ပို၍ ဆိုးသည္က စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝန္းက မိတ္ဖက္မ်ားဟု အသိအမွတ္ျပဳ ဆက္ဆံၾကမႈေၾကာင့္ ပို၍ အတင့္ရဲလာေစၿပီး သူတို႔၏ အတိုက္အခံမ်ားအေပၚ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ တရားစီရင္ရန္ ခြင့္ျပဳေပးထားသလို ျဖစ္လာခဲ့ျခင္းပင္။

လူ႔အခြင့္အေရး ဘက္ေတာ္သားမ်ားဟု ေျပာေနၾကသည့္ ကမၻာ့ဦးေဆာင္အဖြဲ႔ႀကီးမ်ားႏွင့္ အဓိကက်သည့္ ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားကို ဆိုးရြားၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ စစ္အစိုးရႏွင့္ လက္တြဲမည္လား ၿပီးေတာ့ ၎၏ အတိုက္အခံမ်ားအေပၚ လက္လြတ္စပယ္ တရားစီရင္ေနသည့္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ကမၻာ့ အေလးစားခံ အဖြဲ႔တို႔ကို တန္းတူအျမင္ ခံႏိုင္မလားဟု ေမးခြန္းမ်ား ထုတ္ရမလို ျဖစ္ေနသည္။

စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ သူ၏ သက္ေတာ္ရွည္၀န္ႀကီးမ်ား၏ စိတ္ကို သိရဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ သည္ကေတာ့ ေသခ်ာလွသည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ ကုလသမဂၢႏွင့္ အာဆီယံအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လက္ရွိ အေျခအေနထက္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမပ်က္ေစရန္ကိုသာ အာ႐ံုထားေနၾကသည္။

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံမ်ားကို စစ္အစိုးရက ေနာက္ဆံုး ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းက “အထူးစိုးရိမ္ပူပန္ေၾကာင္း” ပံုမွန္ ၀တ္ေက်တန္းေက် ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္ ေပးခဲ့ေသာ္လည္း အာဆီယံအဖြဲ႔ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဆူရင္ပစ္ဆူ၀န္က ယခုထိ မည္သို႔မွ် ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မရွိေသးေပ။ ျမန္မာစစ္အစိုးရ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ႐ုပ္ဆိုးျပင္းထန္လွေသာ ျပစ္မႈမ်ားကို ေရငံု ႏႈတ္ပိတ္ လုပ္ေနသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

ကုလသမဂၢႏွင့္ တြဲခ်ိတ္ထားသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးကၽြမ္းက်င္သူတို႔ထံမွ တာ၀န္ေက် ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္မ်ားေတာ့ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါသည္။ မွ်တစြာတရားစီရင္ရန္ ေတာင္းဆိုထားခဲ့ေသာ္လည္း ယခုတႀကိမ္ ျမင္ေတြ႕ရသည္ႏွင့္ ခ်ိန္ထိုးလွ်င္ ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္မ်ားအတြက္ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ဖိအားသက္ေရာက္ပံု မရေပ။

ယခုတႀကိမ္တြင္ေတာ့ မစၥတာဘန္ကီမြန္းႏွင့္ မစၥတာ ပစ္ဆူ၀န္အေနႏွင့္ ၎တို႔ အဖြဲ႔မ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ဆည္ႏိုင္ရန္ ဆႏၵရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ပိုမုိ ဖိအားေပးသင့္ေနေပၿပီ။ သို႔မဟုတ္ပါက ျမန္မာစစ္အစိုးရ အေနႏွင့္ ၎တို႔ကို ႏိုင္ငံတကာက ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈမ်ား စိတ္ရွိလက္ရွိ က်ဴးလြန္ႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ား ေပးထားသည္ ဟူ၍ ထင္ျမင္ ယူဆေနေပေတာ့မည္။

ဧရာ၀တီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ (အဂၤလိပ္ပိုင္း) ၏ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ UN, Asean Must Speak Up ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။