ေသဆုံးသူ ေရလုပ္သားမ်ားအတြက္ နစ္နာေၾကးရရန္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးအဖြဲ႕ ေတာင္းဆို

ကိုေထြး | ေအာက္တိုဘာ ၇၊ ၂၀၀၈

ထိုင္းႏိုင္ငံ အလုပ္သမားေရးရာ တရား႐ုံးက ထိုင္းလူမ်ိဳးတဦးပိုင္ ငါးဖမ္းစက္ေလွ ေပၚ၌ ၃ လ ခန္႔ အစာ ေရစာ ျပတ္လပ္သည့္ ဒုကၡခံစားခဲ့ရေသာ ေရလုပ္သားမ်ားအတြက္ခ်မွတ္ေပးသည့္နစ္နာေၾကးေငြ ဘတ္ ၄.၉ သန္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအပါအ၀င္ ေသဆုံးသူ ၃၉ ဦးအတြက္ မပါ၀င္ေၾကာင္း ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ LRPN က ေျပာဆိုလိုက္သည္။

ယင္းစက္ေလွေပၚတြင္ လိုက္ပါခဲ့ေသာ ေရလုပ္သားမ်ားအားလုံးအတြက္ ေတာင္းဆိုထားေသာ ေငြေၾကးပမာဏ သည္ ဘတ္ေငြ ၁၅ သန္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခု တရားရုံးမွခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ၄.၉သန္းမွာ အသက္ ဆုံးရႈံး သြားသူမ်ား အတြက္မပါ၀င္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ိဳင္ အေျခစိုက္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ျမႇင့္တင္ေရး အဖြဲ႕ (Labor Rights Promotion Network-LRPN)က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။

အဆိုပါျဖစ္ရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေလွပိုင္ရွင္တြင္ တာ၀န္ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ေသဆုံးခဲ့သူမ်ားအပါအ၀င္ ေလွေပၚပါ ေရလုပ္သားမ်ား အားလုံးအတြက္ ထိုက္တန္ေသာ နစ္နာ ေၾကးရရွိရန္ LRPN က တရားရုံးတြင္ ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းဆိုခဲ့ရာ ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္ က အမိန္႔ခ်ဆုံးျဖတ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

LRPN အဖြဲ႔၏ ဒါရိုက္တာ စြန္ေပါင္ဆေကာ၀္က “တရားရုံးက ပင္လယ္မွာ ေသဆုံးတဲ့သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ ခိုင္လုံတဲ့သက္ေသ အေထာက္အထား မရွိဘူးလို႔ေျပာတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ေသဆံုးတဲ့သူေတြအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးဖို႔ျငင္းတာေပါ့၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေရွ႕ေနေတြက အခ်က္အလက္ေတြ ထပ္မံ စုေဆာင္းၿပီး တရားရုံးမွာ တင္ျပဖုိ႔ ႀကိဳးစားေန ပါတယ္”ဟု ဧရာ၀တီ သို႔ ေျပာသည္။

ရရွိေသာေလ်ာ္ေၾကး ပမာဏနည္းပါးျခင္းမွာ ခုိင္လုံသည့္ အေထာက္အထား ကိုတရားရုံးတြင္တင္ ျပႏုိင္ျခင္း မရွိသျဖင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရလုပ္သားမ်ားအေနႏွင့္ တရားရုံးသို႔လာေရာက္ရန္ အတြက္ တရား၀င္စာ ရြက္စာတမ္း မရွိေၾကာင္း၊ အဆိုပါျဖစ္စဥ္တြင္ပါ၀င္ခဲ့သူအားလုံးမွာ အနယ္အရပ္ရပ္သို႔ ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၎ကဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။

စက္ေလွေပၚတြင္ လိုက္ပါခဲ့ၿပီး အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့သည့္ ေအာ၀္ေဂ်းနပ္ကမူ“က်ေနာ္တရားရုံးကို ဒီကိစၥ နဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီးေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္သြားခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ တရားရုံးကဒီကိစၥကို ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာေအာင္ တမင္္ အခ်ိန္ဆြဲ ထားၿပီးေတာ့ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရမွာကို ျငင္းတယ္၊ အခုေလ်ာ္ေၾကးေပးျပန္ေတာ့လည္း သူတို႔ က လူ ၂၀ ျပည့္မွ ေလ်ာ္ေၾကးေပးမယ္လို႔ေျပာတယ္၊ က်ေနာ္တို႔က အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကဆိုေတာ့ လူေပါင္း၂၀ ျပည့္ ေအာင္ ဘယ္လိုစုရမွာလဲ၊ သူတို႔တကယ္ေပးခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေပးလို႔ရပါတယ္၊ က်ေနာ္ တို႔က တကယ္ ခံစားရတဲ့ သူေတြပါ”ဟု ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ၂ႏွစ္ခန္႔က အဆိုပါ ထိုင္းလူမ်ိဳး တဦးပိုင္ ပရာဖာစနာဗီး အမည္ရွိ ငါးဖမ္းစက္ေလွသည္ အင္ဒိုနီးရွား ပင္လယ္အတြင္း၌ ရွိစဥ္ အစားအစာႏွင့္ ေသာက္ေရသန္႔ျပတ္လပ္သြားခဲ့ရာ ယင္းေလွေပၚတြင္ ပါလာေသာ ေရလုပ္သား ၁၀၀ခန္႔မွာ ၃လ ခန္႔ အစာေရစာ ငတ္မြတ္မႈျဖစ္ၿပီး ၃၉ ဦး အသက္ဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အင္ဒိုနီးရွားရဲမ်ားကို ေၾကာက္ရြံသည့္အတြက္ စက္ေလွမွာ ကမ္းသို႔မကပ္ဘဲ ထိုင္းသို႔ျပန္လာစဥ္ ဤသို႔ ျဖစ္ပြား ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အသက္ဆုံး႐ႈံးသြားေသာ ေရလုပ္သား ၃၇ ဦးကို ပင္လယ္အတြင္းပစ္ခ်ခဲ့ၿပီး၂ ဦးမွာ ကၽြန္းေပၚတြင္ ေျမျမႇပ္
သၿဂႌဳလ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ က်န္သည့္ ေရလုပ္သားမ်ားမွာလည္း ဆိပ္ကမ္းသို႔ေရာက္သည့္ အခါတြင္ ပင္ပန္းႏြမ္း နယ္ျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္ ေရာင္ရမ္းျခင္း၊ ပ်ိဳ႕အန္ျခင္း၊ အစရွိေသာအာဟာရ ခ်ိဳတဲ့သည့္ေ၀ဒနာမ်ားကို ခံစား ၾကရ ေၾကာင္း ၿပီးခဲ့သည့္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ ဘန္ေကာက္ပို႔စ္ သတင္းစာတြင္လည္း ေဖာ္ျပထားသည္။

အသက္ရွင္သန္က်န္ရစ္ေနေသာ ေရလုပ္သားမ်ားႏွင့္ အသက္ဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့ေသာ ေရလုပ္သားမ်ား၏မိသားစုမ်ား က စက္ေလွပိုင္ရွင္ထံမွ ရသင့္ရထိုက္ေသာ ေလ်ာ္ေၾကးမ်ားကိုေတာင္းခံခဲ့ေသာ္လည္း လ်စ္လ်ဳ႐ႈခံရကာ ထိုင္း အာဏာ ပိုင္မ်ားကလည္း ႏိုင္ငံတကာေရပိုင္နက္အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ၎ျပႆနာအားစံုစမ္း စစ္ေဆး ေပးရန္ ျငင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။

ယခုအမႈကို စတင္တရားစြဲဆိုစဥ္က ေရလုပ္သားမွာ ၆၂ ဦးရွိၿပီး၊ တခ်ိဳ႕မွာ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ နားလည္မႈ ရယူ၍ တရားစြဲရာတြင္ ပါ၀င္ျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ ေရလုပ္သားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေလ်ာ္ေၾကးရသည္မွာ ယခုအႀကိမ္သည္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အမႈမွာလည္း ၂ႏွစ္နီးပါး ၾကာျမင့္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

LRPN အဖြဲ႕မွ ကုိေအာင္ေအာင္က“အခုေပးတ့ဲေလ်ာ္ေၾကးက လက္ရွိအသက္ရွင္ က်န္ခဲ့တဲ့ လူေတြ အတြက္ပဲ၊ အသက္ဆုံး႐ႈံးသြားတဲ့သူေတြ ေလ်ာ္ေၾကးရဖို႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔က ဆက္ႀကိဳးစားသြားမယ္၊ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးတဲ့ ထိုင္း ဥပေဒအေပၚမွာ လိုက္နာရမယ့္ ၀န္ထမ္း ေတြရဲ႕ပ်က္ကြက္ မႈေတြလည္းရွိတယ္၊ သူတို႔ေလးေလးစားစား လိုက္နာတာကို မေတြ႕ရဘူး၊ ဒီဥပေဒက အလုပ္ရွင္ဘက္ကသာ ကာကြယ္ေပးထား ၿပီးေတာ့ အလုပ္သမားမ်ားဘက္က ကာကြယ္ေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး”ဟု ေျပာဆိုသည္။

ယင္းစက္ေလွေပၚပါ ေရလုပ္သား အမ်ားစုမွာ မြန္တိုင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ထုိင္း၊ ကရင္ႏွင့္ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား လည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါ ျဖစ္ရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ကူညီမႈသာ မရရွိခဲ့ပါက အျပစ္မဲ့ေရလုပ္သားမ်ား ေသဆုံးခဲ့သည္ကို ရက္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားႏိုင္ ေၾကာင္း ေလ့လာသူမ်ားက ေ၀ဖန္သုံးသပ္ ၾကသည္။