ဘန္ကီမြန္းရဲ႕ ေနာက္ထပ္ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္ အက်ိဳးရွိႏိုင္မလား

ေက်ာ္စြာမိုး | ေအာက္တိုဘာ ၂၉၊ ၂၀၀၈

ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေနာက္တႀကိမ္ သြားရမည့္ အေရးအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ ရွိေနမည္မွာ ေသခ်ာလွသည္။

သူသြားလွ်င္လည္း ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားထံ သြားေရာက္လည္ပတ္ ေတြ႔ဆံု႐ံုသာ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။ သူ၏ ယခင္ အထူးသံ ကိုယ္စားလွယ္ လက္ေထာက္မ်ားကဲ့သို႔ လက္ဗလာ ျပန္လာရမည္ကိုလည္း မလိုလားလွ။ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ေပၚ တိုးတက္မႈ မည္သို႔မွ် မေဆာင္က်ဥ္းႏိုင္ခဲ့ဘဲ အခ်ည္းႏွီး ျပန္ခဲ့ရသည့္ ယခင္သံကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ဥပမာမ်ားကို သူ ျမင္ထားခဲ့ဖူးၿပီ။

ဒီဇင္ဘာလတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေနာက္တေခါက္ သြားမည္ဟု ရည္ရြယ္ထားသည့္ ခရီးစဥ္အတြက္ သံသယႏွင့့္ တုံ႔ဆိုင္းေန သည္ကို ဘန္ကီမြန္းက ယခုအပတ္တြင္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔႔ ဌာနခ်ဳပ္႐ံုးစိုက္ရာ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပသည့္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတခု၌ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အကယ္၍ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ား အၾကား ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား စတင္ႏိုင္၍ အဆင္ေျပမည္ ဆိုမွသာသူသြားလိုသည္၊ ထိန္းသိမ္းခံထားရသူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုး လြတ္ေျမာက္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္မွသာ ျမန္မာျပည္သို႔ သြားလိုသည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။

ဤသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအေနႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ လိုက္ေလ်ာမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္သည္ဟု ကုလအတြင္းေရး မႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းက သူ၏ ခရီးစဥ္မတိုင္မီ အခ်က္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

“က်ေနာ့္စိတ္ရင္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို တေခါက္ျပန္သြားခ်င္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိသာ ထင္ရွားတဲ့ ရလဒ္ေကာင္း ေတြ မရွိဘဲနဲ႔၊ ဘယ္လိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ိဳးမွ မထားႏိုင္ဘဲနဲ႔ေတာ့ ေနာက္တေခါက္ ထပ္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး” ဟု ဘန္ကီမြန္းက ေျပာခဲ့သည္။

ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားအေနႏွင့္ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ကုလသမဂၢ၏ ပံုမွန္ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို မည္သည့္ အခါကမွ အေလးေပးစဥ္းစားျခင္း မရွိခဲ့ရာ ဘန္ကီမြန္းအေနႏွင့္ သံသယျဖစ္မည္ဆိုလည္း ျဖစ္ေလာက္သည္။ ေနျပည္ ေတာ္ရွိ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက အေပးအယူျပဳပါမည္ဟု ရွင္းလင္းေသခ်ာစြာ မီးစိမ္းျပမွသာ သူ ျမန္မာျပည္သုိ႔ သြားရန္ ျဖစ္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ သူ႔ အျပန္ခရီးတြင္ “သိသာထင္ရွားသည့္ ရလဒ္ေကာင္းမ်ား” ပါလာေစရမည္ဟု အာမခံႏိုင္မွသာ သူ သြားခ်င္ေပလိမ့္မည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးသည္သာ အေကာင္းဆံုး အေျဖျဖစ္သကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး လြတ္ေျမာက္ေရးသည္လည္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ စားပြဲ၀ိုင္း ၂ တဖက္တခ်က္ရွိ အင္အားစုမ်ား အၾကား ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ အခ်က္ ျဖစ္ေနျပန္သည္။

လြန္ခဲ့သည့္လက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ႏွင့္ စစ္အစိုးရ လႊတ္ေပးခဲ့သည့္ အက်ဥ္းသား ၉၀၀၂ ဦးတြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္း သား အနည္းငယ္ကိုသာ ထည့္၍ လႊတ္ေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအေရ အတြက္ ႏွစ္ဆနီးပါး တိုး၍လာေနသည္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း၊ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ (ေအေအပီပီဘီ) က ေထာက္ျပသည္။

“ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဦးေရ ႏွစ္ဆတိုးလာသည္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ စစ္အစိုးရက လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အပါအ၀င္၊ ကုလ သမဂၢကို တိုက္႐ိုက္အာခံေနသည္မွာ ထင္ရွားသည္” ဟု ေအေအပီပီဘီ ႏွင့္၀ါရွင္တန္ ဒီစီ အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွား သူမ်ားအဖြဲ႔ (US Campaign for Burma) ၏ ပူးတြဲေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ကုလ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အေနႏွင့္ ထင္ရွားသည့္ ႏိုင္ငံေရးေျပလည္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစပါမည္ဟူသည့္ အာမခံခ်က္ မရရွိဘဲ သြားခဲ့လွ်င္ ဤခရီးစဥ္ေၾကာင့္ ကုလသမဂၢ ထပ္မံ သိကၡာက်ရေပေတာ့မည္။ လက္ရွိ ကုလအထူးသံ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂမ္ဘာရီ အပါအ၀င္ ကုလသမဂၢ သံကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကဖူးေသာ္လည္း ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အသံုးခ်ခံလိုက္ရသည့္ အေနအထားႏွင့္သာ အဆံုးသတ္ခဲ့ၾကရသည္။

ကုလသမဂၢက ေတာင္းဆိုထားသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားအတြက္ အာမခံခ်က္ရွိမွ လာေရာက္မည္ဟု အခ်က္ျပခဲ့ျခင္းမွာ ကုလအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အေနႏွင့္ ပို၍တဆင့္တင္း ရပ္တည္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ သူ၏ ခရီးစဥ္မတိုင္မီ စစ္အစိုးရက လိုက္ေလ်ာမည့္ အရိပ္အေယာင္မ်ား မျပသလာပါက၊ ဘန္ကီမြန္းအတြက္ ေနာက္တႀကိမ္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီသို႔ တက္ရန္ အခ်က္ေကာင္းရသြားေစမည္ ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢက ေတာင္းဆိုထားသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားအတြက္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီတြင္ ရွာေဖြႏိုင္ရန္ အခြင့္အေရး ရလာေစမည္ ျဖစ္သည္။

ဤသို႔ ဘန္ကီမြန္းက သံတမန္ေရး နည္းပရိယာယ္ကို က်င့္သံုးလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ပိုမို အၾကပ္႐ိုက္ သြားႏိုင္သည္။ သူ၏ ခရီးစဥ္မတိုင္မီ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ဖိအားဆင့္လိုက္ျခင္းမွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဉာဏ္၀င္းကလည္း ေထာက္ခံေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။

သို႔ေသာ္ ေမးစရာရွိေနသည္မွာ ဘန္ကီမြန္းႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီတို႔ မည္မွ်ပိုမို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္နည္းဟူသည့္ ေမးခြန္း ပင္ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာလ ကလည္း လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးေသးသည္။

အကယ္၍ ပိုျပင္းထန္သည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ျပဳမည္ဆိုပါလွ်င္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ေနာက္ခံ ရပ္တည္ေပးေနၾကသည့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အၿမဲတမ္းအဖြဲ႔ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကေသာ တ႐ုုတ္ႏွင့္ ႐ုရွားတို႔၏ အတည္ျပဳခ်က္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ ၎ႏိုင္ငံႏွစ္ခုက ဤေတာင္းဆိုခ်က္မ်ိဳးကို ျပန္၍ဆြဲခ်မည္မွာ ေသခ်ာလွ၏။

လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခု အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံကို ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ၇ ဦး အထိ လာေရာက္ ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအတြက္ ထူးျခားသည့္ အေျပာင္းလဲ တစံုတရာ မျဖစ္ေပၚခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သံတမန္မ်ား၏ သခ်ႋဳင္းဟု ေခၚရလိမ့္မည္ ထင္သည္။

လာမည့္ ရက္သတၱပတ္ အနည္းငယ္တြင္ ကုလ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္း၏ ေနာက္ထပ္ ျမန္မာျပည္ ခရီးစဥ္ကို ျမင္ေတြ႕ေကာင္းျမင္ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ ထိုအခါတြင္ အေရွ႕က သြားခဲ့ဖူးေသာ သံတမန္မ်ားကဲ့သို႔ ရလဒ္ ေကာင္းမ်ား မေဆာင္က်ဥ္းခဲ့ႏိုင္ဟူ၍ ဘန္ကီမြန္းအေပၚ ကမၻာက ျမင္သြားသည့္ အျဖစ္မ်ိဳး အျဖစ္မခံသင့္ပါ။

ေက်ာ္စြာမိုးေရးသားသည့္ Ban Tries to Avoid a Fruitless Visit ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။